28.1.06

"Stuck in the sky"

Ανάμεσα στο ροζ και το βαθύ μελιτζανί προσπαθώ να βρω λίγο φως. Ανάβω κι ένα κερί στην άκρη, φωτίζει κάπως το δωμάτιο, ίσως να ήταν καλύτερα αν ήμουν καλοκαίρι σε μια καυτή αμμουδιά κι αυτό ήταν ένα τεράστιο κερί για τα κουνούπια τα βράδια. Αλλά, εδώ στην φρικτή πραγματικότητα, απλά μαζεύει σκόνη πάνω στο τραπεζάκι, είναι λεπτό, ελαφρά αρωματικό αλλά κυρίως επιτελεί ένα σημαντικό έργο: μου δίνει τον χώρο να απλώσω τη φαντασία μου. Η μικρή του φλόγα αντισταθμίζει ότι άλλο υλικό σκονισμένο με περιβάλλει και στην μικρή αυτή φωτίτσα λαμβάνουν χώρα όλα τα μαγικά που δε λαμβάνουν χώρα πλέον στην καθημερινότητά μου.

Είναι πολύ βαρετά όλα τα άλλα. Έξω χειμώνας. Μέσα χειμώνας. Πάντα χειμώνας. Βαρέθηκα. Μέσα στη φλόγα όμως ξετυλίγονται καλοκαιρινά χαμόγελα φίλων παραγεμισμένων με αλκοόλ και ικανοποιητικό βαθμό ορέξεων για όποια πρόταση αρχίζει με την τελειότερη των λέξεων: Πάμε!!!

Μέσα στη φλόγα υπάρχει ζέστη, έρωτας και βραδιές με πεφταστέρια. Από αυτά που πραγματοποιούν ευχές και συνήθως μετά από κάποια στιγμή δε μένουν σταθερά σε μια θέση στον ουρανό, αλλά κάπως σα να χορεύουν και να πολλαπλασιάζονται με παράξενους ρυθμούς. Αυτή συνήθως είναι η στιγμή που επέρχεται το σημείο καμπής και διαφυγής του ολικού ελέγχου του μυαλού, κορμιού και γενικά της βαρύτητας οποιασδήποτε προστακτικής.

Με λίγα λόγια, τόση ώρα μόνο γκρινιάζω γιατί έχω πολύ καιρό να πάω σε πάρτυ, σε παραλία με αμμουδιά, καλοκαίρι, με ελάχιστα ρούχα και ελάχιστους ενδοιασμούς. Σήμερα ξύπνησα πάλι με το κρύο να πονάει το κορμί μου, κρύφτηκα επιμελώς μέσα σε διάφορα ρούχα και τίποτα δε γίνεται. Θυμάμαι το κερί μου χτες το βράδυ, με πήγε μια μαγική βόλτα αλλά τώρα το δωμάτιο δε προσφέρεται για κεριά. Γενικά αυτή η περίοδος δε προσφέρεται για χαρά. Ίσως να είναι η κάτω μεριά του τροχού που γυρνάει αλλά κατά πως φαίνεται, όταν είναι από κάτω μένει περισσότερο χρόνο.

Το ξέρω πως φέτος το καλοκαίρι θα έρθει πολλά υποσχόμενο, γεμάτο ανοικτούς δρόμους και γαλάζιους ορίζοντες. Μου χρωστάω ένα κόκκινο ήλιο να κάψει όλα τα δηλητήρια που υπάρχουν μέσα και γύρω μου. Κυρίως να θυμάμαι ότι οι άνθρωποι που δε ξέρουν τι θέλουν πρέπει να μένουν μακριά μου γιατί αυτοί είναι πάντα που με πληγώνουν περισσότερο. Ίσως γιατί οι υποσχέσεις τους φαντάζουν τόσο πειστικές σαν να ήταν αλήθεια. Να ψοφήσουν.

Νομίζω ήρθε ο καιρός να ξετυλίγω τα σχέδια μου για το καυτό καλοκαίρι που θα έρθει. Θα αρχίσω να μαζεύω τα μπουκάλια με το αλκοόλ και τους χυμούς, θα κοιτώ τα λινά μου φορεματάκια και τα σανδάλια μου. Θα περάσουν αυτοί οι βρωμεροί παγωμένοι μήνες. Και μάλιστα αναίμακτα, γιατί ζω σε απολύτως αποστειρωμένο περιβάλλον τώρα. Εκτός κι αν υπάρχει απλήρωτο γραμμάτιο της τύχης (πάντα κάτι θα γίνεται για να δικαιολογώ την ψυχολογία μου που είναι κουρέλι). (Γαμώτο).

Η καθημερινότητα πασχίζει να με μεταβάλει σε σκονισμένο πράγμα. Το μόνο που κρύβει είναι πίκρες, γαμώτο, πίκρες και ήττες και εξευτελισμούς και παράνοια. Δεν θέλω. "Επικηρυγμένη καθημερινότητά μου μπορείς να πας παραπέρα να ψοφήσεις?"

Το μυστικό για να έρθει γρηγορότερα το καλοκαίρι είναι να μεθάς συχνά με καλοκαιρινά κοκτέιλ.



When your stars are baked,
And your rivers fly,
Do you ever believe you were stuck out in the, Sky,

When your castle breaks,
And your feet are dry,
Do you ever believe you were stuck out in the, Sky,

Do you believe, when you're high,
That your life is tried,

Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't ever get stuck in the sky, when you're high,

When your moon is fake,
And your mermaids cry,
Do you ever believe you were stuck out in the, Sky,

When your tunnel fades,
And your guide is shy,
Do you ever believe you were stuck out in the, Sky,

Do you believe, when you're high,
That your life is tried,

Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't ever get stuck in the sky, when you're high,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't ever get stuck in the sky, when you're high~

Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't ever get stuck in the sky, when you're high~

S.O.A.D. - Peep-hole

11 σχόλια:

0comments είπε...

Γειάσου νεράιδα και καλό καλοκαίρι!

neraida είπε...

Γειά σου 0 comments!

THE_RETURN είπε...

Βέβαια, εγώ θα ακουστώ τώρα λίγο "παράξενα", μιας και αγαπώ υπερβολικά τον χειμώνα, πιστεύοντας ότι είναι η πιο συναρπαστική εποχή του χρόνου (λατρεύω τον σκοτεινιασμένο βρόχινο ουρανό όσο τίποτε άλλο!!!)

Βέβαια,αυτά τα πράγματα λίγο ή πολύ έχουν να κάνουν με τις εμπειρίες και τα βιώματα του καθενός,
οπότε μια μεγάλη δόση υποκειμενισμού είναι αναπόφευκτη
(στο κάτω κάτω κάθε αλήθεια είναι πάντα υποκειμενική...όταν γίνεται "αντικειμενική" παύει πλέον να υφίσταται ως αλήθεια!).

Α! και κάτι ακόμη: λες:

"Κυρίως να θυμάμαι ότι οι άνθρωποι που δε ξέρουν τι θέλουν πρέπει να μένουν μακριά μου γιατί αυτοί είναι πάντα που με πληγώνουν περισσότερο"

Ασφαλώς...όσο το δυνατόν μακρύτερα :-)

neraida είπε...

Το πρόβλημα δεν ήταν ποτέ για μένα να συμπαθώ ή να θέλω ανθρώπους που τους αρέσουν ίδια πράγματα με μένα. Δε σε συμπαθώ (ούτε κανένα) λιγότερο αν σου αρέσει ο χειμώνας. Θα συμπαθούσα κάποιον λιγότερο αν δε μου επέτρεπε να μου αρέσει το καλοκαίρι και προσπαθούσε να με πείσει ότι έχω λάθος. Το θέμα είναι να γουστάρουμε. Αυτό είναι και μόνο. Λίγη σημασία έχει τι γουστάρει ο καθένας, αρκεί όποια επιλογή κάνει να την κάνει συνειδητά.

Και δε μπορώ παρά να συμφωνήσω ότι η αλήθεια είναι υποκειμενική.

Καλή σου μέρα! :)

Ανώνυμος είπε...

3. Κατω Στην Πόλη
από Μωρά στη Φωτιά

Πως θα σου φαινόταν λοιπόν φιλαράκο
αν απόψε το βράδυ βγαίναμε όλοι μαζί
μια νυχτιάτικη βόλτα μεσ' το κέντρο της πόλης
στο ρυθμό που σκοτώνει όπως ξέρουν αυτοί.
Π Α Μ Ε!

Ηρθαμε απόψε από τόσο μακριά
με τέρμα το γκάζι και βρώμικα μυαλά
φτερά στο κεφάλι τα μάτια μας θολά
τα όπλα μας γεμάτα και κρυμμένα καλά στα φορτηγά, στα φορτηγά.

Από τα προάστια κι απ' τα γύρω χωριά
Αραβες και νέγροι Βεδουϊνοι με σπαθιά
δεν είχαμε σκοπό να πάμε τόσο βαθιά
μα κάποιος από μας στο δρόμο πέταξε τη λέξη φωτιά, τη λέξη φωτιά.

Καλέστε τα πλήθη που με τρόμο κοιτάν το καρναβάλι μας,
ουρλιάζοντας πιο δυνατά.
Λα λα λα ... (x2)

Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη βραδιά
θα τραγουδάμε όλη τη νύχτα κι ούτε πόνος ούτε χαρά
Οι εραστές έχουν ανάψει κι ορκιστήκαν να' ναι πιστοί
Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη γιορτή.

Περπατάμε στην πόλη σα μια μηχανή
και νιώθουμε σα βόμβα έτοιμη να εκραγεί
κάνουμε θόρυβο κι αυτό είναι γεγονός
Μιλάω για μια γενιά που δοκιμάζει την τύχη της αλλιώς, κάπως αλλιώς

Και τα πάντα πέφτουν όταν παίζουμε μαζί τους πιασ'το νόημα,
πιασ'το νόημα Πάει να πεί.
Λα λα λα ...

Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη βραδιά
θα τραγουδάμε όλη τη νύχτα κι ούτε πόνος ούτε χαρά
Οι εραστές έχουν ανάψει κι ορκιστήκαν να' ναι πιστοί
Πενήντα χρόνια περιμέναμε για αυτή τη γιορτή.

Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ,
έτοιμος να μπεί στον καινούργιο χορό
είμαι πάνω, είμαι κάτω, είμαι κεί, είμαι εδώ.

...
...
Εμένα το ΠΑΜΕ μου θυμίζει αυτό το ταξιδιάρικο τραγούδι...τέλειο?
Μια φλόγα, μια φλόγα μόνο αρκεί...
Φιλάκια Ίντιγκο. A! και καλό ταξίδι.

neraida είπε...

Ο χρόνος είναι τώρα και ο τόπος είναι εδώ,
έτοιμος να μπεί στον καινούργιο χορό
είμαι πάνω, είμαι κάτω, είμαι κεί, είμαι εδώ.

ΓΙΟΥ ΧΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥΟΥ


Καλό μου κοριτσάκι, έφτασα στον Άρδα για να ακούσω αυτό το τραγούδι!!!

Τώρα θα πετάξω στο Παρίσι, και θα το έχω στο μυαλό μου (ελπίζω μονάχα να μην πέσει το αεροπλάνο...)

Φιλιά πολλά!

. είπε...

μου άρεσε η σκέψη του τροχού. όταν οι χειμωνολάτρες είμαστε πανω, οι καλοκαιρολάτρες τραβάτε τον τροχό για να γίνει καλοκαίρι, και τούμπαλιν.. έτσι κυλάνε οι εποχές.

υπομονή, θα βρεθείτε από πανω και
σεις, και μεις θα ξαναπροσπαθούμε να φέρουμε τον χειμώνα.. :Ρ

Ανώνυμος είπε...

και κάτι για το δρόμο...

ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΝΥΧΤΑ...

...Στη βραγιά, κοντά στο μουσικό παράπονο της καμπύλης του χε-
ριού σου. Κοντά στα διάφανα στήθη σου, τα ξέσκεπα δάση γεμάτα
βιόλες και σπάρτα κι ανοιχτές παλάμες φεγγαριού, ως πέρα στη θά-
λασσα, τη θάλασσα που χαϊδεύεις, τη θάλασσα που με παίρνει και
μ' αφήνει φεύγοντας σε χίλια κοχύλια.

Ορατή και ωραία γεύομαι την καλή στιγμή σου! Λέω πως επικοινω-
νείς τόσο καλά με τους ανθρώπους, που τους ορθώνεις στο ανάστημα
της καρδιάς σου για να μην προσκυνήσει πια κανείς ό,τι του ανήκει,
ό,τι αναδεύεται σαν δάκρυ στη ρίζα κάθε χορταριού στην κορυφή κά-
θε φτασμένου κλώνου. Λέω πως επικοινωνείς τόσο καλά με την άνοι-
ξη των πραγμάτων που τα δάχτυλά σου ταιριάζουν με τη μοίρα τους.
Ορατή και ωραία στο πλάι σου είμαι ακέραιος! Θέλω δρόμους απέ-
ραντους τη διασταύρωση των πουλιών και των σωστών ανθρώπων, τη
σύναξη των άστρων που θα συμβασιλέψουν. Και θέλω να πιάσω κάτι,
ακόμη και την πιο μικρή πυγολαμπίδα σου που πηδάει ανύποπτη μες
στην προβιά των κάμπων, για να γράψω με σίγουρη φωτιά πως δεν
είναι τίποτε το περαστικό στον κόσμο από τη στιγμήν εκείνη που
διαλέξαμε, τη στιγμή τούτη που θέλουμε να υπάρχει πέρα και πάνω
από την πάγχρυση εναντιότητα, πέρα και πάνω από τη συμφορά της
πάχνης του θανάτου, στη φορά κάθε ανέμου που με αγάπη σημαδεύει
την καρδιά μας, στο υπέροχο μυρμήδισμα τ' ουρανού που νυχτόημε-
ρα πλάθεται απ' την καλοσύνη των άστρων.

Οδυσσέας Ελύτης
(Προσανατολισμοί, 1941)

The Douros είπε...

Mojitos kai 3ero pswmi!

Kyrios Elefantas είπε...

που είσαι νεραιδάκιιιιι
γυρνα πίσωωωωωωωωωωωωωωωω

neraida είπε...

@Marilina: Δεν εννοούσα ακριβώς αυτό, καμία σχέση για την ακρίβεια, αλλά μου άρεσε πολύ ο συνειρμός σου. Μια χαρά! :)

@Κοριτσάκι από τα κάτω: Το πήρα μαζί μου το ποίημα αυτό. Είναι τέλειο καλό μου κοριτσάκι! Έτσι θέλω να είναι όλες μας οι νύχτες, περίφημες. Και θα γίνουν, γιου νόου ;)

@Zorba: Πάρα πολύ ωραία.

@The Douros: Μας την έκανες με ελαφρά, απ' ότι είδα καπετάνιο. Το μόνο που μπορώ να φανταστώ είναι ότι την έχεις αράξει κάπου εξωτικά και κατεβάζεις τα μοχίτος σαν νεράκι... Αυτά είναι!!! :)

@Elefantas: Εδώ είμαι... Δεν έφυγα... Εντάξει, έφυγα και ξαναήρθα. Αλλά τώρα δε θα ξαναφύγω. Κάθε ω που έγραψες, τέντωνε περισσότερο το χαμόγελό μου όταν τα είδα όλα μαζί έτσι στη σειρά. Δε ξέρω αν φταίει το γράμμα, είναι και μέγα, όπως και να το κάνεις, αλλά μάλλον πρέπει να είναι το -άκι, στο νεραϊδάκι που πολύ με έφτιαξε!!! :)