Θέλω ένας άγνωστος να έρθει να με πάρει αγκαλιά, ήρεμα όμως μη τρομάξω. Θα καταλάβω. Δε χρειάζεται τίποτα να ειπωθεί ούτε καν τα μάτια δε χρειάζεται να διασταυρωθούν. Μόνο για ένα άγγιγμα διψάει η ψυχή μου. Όχι ερωτήσεις, ούτε απαντήσεις, μόνο τρία συγκεκριμένα αποσιωπητικά και κραυγές που υποφέρουν από σιωπή.
Θέλω, δηλαδή, κάποιον άγνωστο να μου χαϊδέψει τα μαλλιά, και να κάνει υπομονή γιατί νομίζω ότι πέρασα πάλι απέναντι και με κοιτώ σαστισμένη, κάνοντας άλλα από αυτά που σκέφτομαι. Ίσως μερικά πράγματα να μην έχουν σημασία.
Έχω κρύψει στο συρτάρι μου το εισιτήριο της επιστροφής. Δύσκολη λέξη. Ο χρόνος κυλάει τώρα αντίστροφα και τα αστέρια από ψηλά αδυνατούν να πάρουν ριζοσπαστικές αποφάσεις. Ο "καλός χειμώνας" πλησιάζει, λίγο απειλητικά, μα βέβαια. Και γεμάτος αγνώστους.
