διένυσα περί τα 2200 χιλιόμετρα, γύρω γύρω στην καρδιά μου. Απύθμενη η λαχτάρα μου για μαγικά μέρη, νέες αναμνήσεις, τρελά σκηνικά. Πήγα να βρω νεράιδες, στο πιο μακρινό ποτάμι της Ελλάδας, τουλάχιστον από την Αθήνα που μένω, κι από το Αίγιο που έφυγα οδικώς. Έφτασα στη άκρη του κόσμου, μεταφορικά γράφοντας, στον ’ρδα. Πανέμορφο τοπίο, απίστευτη η φύση που το περιβάλει, τρελή η μαγεία που απλώθηκε στα μάτια μου.
Όσο κι αν κοιτούσα με λαχτάρα να συναντήσω νεράιδες, όσο και αν ευχόμουν να δω νύμφες, να δω τον Πάνα, δεν τα κατάφερα. Δεν συναντιόνται με τα μάτια τέτοια πλάσματα. Η καρδιά μου σκίρτησε, τρικύμισε, ήξερα ότι βρέθηκα πολύ κοντά. Ο Απόλλωνας σίγουρα ήταν εκεί, με κερνούσε συνέχεια κρασί (και τεκίλες, και τζιν, κλπ) κι εγώ μεθυσμένη ξεκινούσα πάλι με το αυτοκίνητο (ή με τα φτερά μου?) να διαβαίνω κι άλλους δρόμους, κι άλλες ερήμους κι άλλους ουρανούς.
Πόσο μακριά μπορώ να φτάσω; Τελικά πολύ μακριά, ή λίγο δεν έχει τόση σημασία. Νόημα στην αναζήτηση μου δεν υπάρχει, ότι κάνω προσπαθώ να το κάνω με στυλ. Ονειρεύομαι ότι έχω φτερά και ταξιδεύω πάντα αντίθετα στον άνεμο, μόνο γιατί μου αρέσει να μπερδεύει ο αέρας τα μακριά μου μαλλιά και να χορεύουν τρελά, σαν την παρανοϊκή φύση μου.
Όμορφο ταξίδι, μαγικό. Έφτασα μακριά μέσα μου και είδα ότι στο βάθος της καρδιάς μου δεν υπάρχει τίποτα. Ένα υπέροχο τίποτα. Ένα ολόλαμπρο σύμπαν. Είχα παρέα μου ένα νεραϊδένιο άρχοντα (ναι, τώρα πια το ξέρω με σιγουριά ότι είσαι ένας τέτοιος) που μαζί ανοίξαμε πολλούς δρόμους ο ένας στην αντίληψη του άλλου. Γνωρίζω ότι δεν είναι εύκολο να σου ξεσκίζουν την κοσμοθεωρία, αν όμως το χάρτινο κουτί, 1 επί 1, σκιστεί, δεν χάνονται οι σχέσεις. Πρόσεξέ το, υπάρχει κι άλλο κουτί, χάρτινο κι αυτό, που περιβάλει το πρώτο, κι άλλο που περιβάλει το δεύτερο, και άλλο, και άλλο... Ένα μαγικό άναρχο όλον είμαστε, και μαζί και καθένας στον μικρό του πλανήτη, σαν τον μικρό πρίγκιπα με την "εξημερωμένη αλεπού του" που τον αναζητεί τα βράδια στον ουρανό...
Έχω τόσα να θυμηθώ που το μυαλό μου δειλιάζει να τακτοποιήσει ιεραρχικά σε σκέψεις. Νιώθω τόσα πολλά, σαν να διαστέλλεται η ψυχή μου και να χωράει λίγο ουρανό. Αν η ελευθερία έχει μυρωδιά, τότε αυτή είναι, αυτή που τώρα τρελαίνει τις αισθήσεις μου.
