- Το έλκηθρο είναι ένα άχρηστο μέσον για το καλοκαίρι.
- Τι λες;
- Εμείς πάντως ξέρουμε ότι μετά το σεισμό και τη δυνατή βροχή βγαίνουν οι ψηλές σκιές των ανθρώπων με τα πολύχρωμα πάνινα παπούτσια και το χορό τους που ξεκλειδώνει τις απορίες μας.
Καμία αιχμή για τις αυτοκρατορίες που χάθηκαν.
Εδώ απλά και μόνο μιλάει ένας ρυθμός ελαφρύς, γλυκός και το ίδιο το γιαπωνέζικο σώμα μας.
- Το νερό;
- Το νερό, τι;
- Να... αυτό που μπαίνει κάτω από την πόρτα, είναι...
- Ναι! Είναι από τους πάγους που λιώνουν.
- Ώρα να του δίνουμε.
- Θέλεις να μεθύσω το βράδυ;
- Δε γαμιέται!
Το έλκηθρο - Lost bodies
14 σχόλια:
Πάω στο φαρμακοποιό, του λέω "θέλω ένα φάρμακο"...
"καμία αιχμή για τις αυτοκρατορίες που χάθηκαν"
πολύ μου άρεσε αυτή η φράση...
@thrass: ξέρεις πως μυρίζουν οι σωλήνες?????? :)
@παπαρούνα: εμένα πάλι, μου αρέσει η προτελευταία και η τελευταία, η οποία είναι η καλύτερη απάντηση ever! :))
"[...]
Με μια μπόρα. Σταματήσαμε στη στοά,
Και προχωρήσαμε στο φως του ήλιου, στο Χόφγκαρτεν, (β)
Και ήπιαμε καφέ, και μιλήσαμε για μια ώρα.
Δεν είμαι Ρώσσος, έρχομαι από τη Λιθουανία, γνήσια Γερμανός.
Και όταν ήμασταν παιδιά, και μέναμε στου αρχιδούκα,
Του ξάδερφού μου, μ' έβγαλε έξω πάνω σ' ένα έλκυθρο,
Και τρόμαξα. Είπε, Μαρί,
Μαρί, κρατήσου καλά. Και κατεβήκαμε.
Στα βουνά, εκεί αισθάνεσαι ελεύθερος. (γ)
Διαβάζω, την περισσότερη νύχτα, και πηγαίνω νότια το χειμώνα.
Ποιές είναι οι ρίζες που πιάνουν, ποιά κλαδιά μεγαλώνουν
Σ' αυτά τα πέτρινα σκουπίδια; Γιέ του ανθρώπου, [1]
Δεν μπορείς να πεις, ή να μαντέψεις, αφού ξέρεις μόνο
Μια στοίβα από σπασμένες εικόνες, που ο ήλιος χτυπάει,
Και το νεκρό δέντρο δεν δίνει κανένα καταφύγιο, ο γρύλλος καμμιά ανακούφιση, [2]
Και το ξερό λιθάρι κανέναν ήχο νερού. Μόνο
Υπάρχει ίσκιος κάτω απ' αυτή την κόκκινη πέτρα, [6]
(Μπες κάτω απ' τον ίσκιο αυτής της κόκκινης πέτρας),
Και θα σου δείξω κάτι διαφορετικό κι από
Τον ίσκιο σου το πρωί που διασκελίζει πίσω σου
Κι από τον ίσκιο σου το δείλι που σηκώνεται για να σε πιάσει -
Θα σου δείξω το φόβο σου σε μια χούφτα σκόνη.
[...]"
Απόσπασμα του
Τ. Σ. Έλιοτ: Σκουπιδότοπος
Ι. Η ΤΑΦΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
απλά το βρήκα, σκέφτηκα ότι κολλάει, δε ξέρω γιατί
Φιλιά
Φιλιά πολλά κοριτσάκι! :)
Τις προάλλες, με πήρε τηλέφωνο η ξαδέρφη μου, η Σοφία.
"Τι γίνεται Σοφάκι?", της λέω.
"Καλά μου λέει, είμαι έγκυος", μου λέει αυτή.
"Έλα ρε! Τα κατάφερε επιτέλους, ο άντρας σου ο μπουνταλάς?", τη ρωτάω.
"Όχι", μου λέει. "Θα κάνω παιδί του σωλήνα".
Σε όλη μου τη ζωή περίμενα ένα ιππότη (σίγουρα Πότη) (και μη σου πω, μεγάλο Πότη) να μου ψυθιρίσει λόγια μαγικά σαν αυτά...
:)
Γεια σου e-samanos! Ωραία, πολύ χαίρομαι για αυτό! :)
ζήτωωωωωω ω ω ω ω ω ωω ω
Μικρές -γαμημένες- νοθείες...
@elefantas: Ζήτω??????
@En plo: Μικρές?????
Ακόμα μια Δευτέρα γεμάτη ερωτηματικά...
:)
ζήτω = είμαι ενθουσιασμένος /περνάω καλά / βλέπω οτι παίζει καλή φάση / δε νοιώθω μόνος μου σε αυτόν τον πλανήτη κτλ κτλ
:)
Ταυτίζομαι με τον Σαμάνο :)
@elefantas: Ε, τότε πάμε μαζί: ΖΗΤΩΩΩΩ!!!! ;)
Και, by the way, είναι αλήθεια ότι φοβάσε τα ποντίκια?
@neraida:
Το μέγεθος μετράει.
Είναι, όμως, σχετικό...
:)
Δημοσίευση σχολίου