Είναι πολύ βαρετά όλα τα άλλα. Έξω χειμώνας. Μέσα χειμώνας. Πάντα χειμώνας. Βαρέθηκα. Μέσα στη φλόγα όμως ξετυλίγονται καλοκαιρινά χαμόγελα φίλων παραγεμισμένων με αλκοόλ και ικανοποιητικό βαθμό ορέξεων για όποια πρόταση αρχίζει με την τελειότερη των λέξεων: Πάμε!!!
Μέσα στη φλόγα υπάρχει ζέστη, έρωτας και βραδιές με πεφταστέρια. Από αυτά που πραγματοποιούν ευχές και συνήθως μετά από κάποια στιγμή δε μένουν σταθερά σε μια θέση στον ουρανό, αλλά κάπως σα να χορεύουν και να πολλαπλασιάζονται με παράξενους ρυθμούς. Αυτή συνήθως είναι η στιγμή που επέρχεται το σημείο καμπής και διαφυγής του ολικού ελέγχου του μυαλού, κορμιού και γενικά της βαρύτητας οποιασδήποτε προστακτικής.
Με λίγα λόγια, τόση ώρα μόνο γκρινιάζω γιατί έχω πολύ καιρό να πάω σε πάρτυ, σε παραλία με αμμουδιά, καλοκαίρι, με ελάχιστα ρούχα και ελάχιστους ενδοιασμούς. Σήμερα ξύπνησα πάλι με το κρύο να πονάει το κορμί μου, κρύφτηκα επιμελώς μέσα σε διάφορα ρούχα και τίποτα δε γίνεται. Θυμάμαι το κερί μου χτες το βράδυ, με πήγε μια μαγική βόλτα αλλά τώρα το δωμάτιο δε προσφέρεται για κεριά. Γενικά αυτή η περίοδος δε προσφέρεται για χαρά. Ίσως να είναι η κάτω μεριά του τροχού που γυρνάει αλλά κατά πως φαίνεται, όταν είναι από κάτω μένει περισσότερο χρόνο.
Το ξέρω πως φέτος το καλοκαίρι θα έρθει πολλά υποσχόμενο, γεμάτο ανοικτούς δρόμους και γαλάζιους ορίζοντες. Μου χρωστάω ένα κόκκινο ήλιο να κάψει όλα τα δηλητήρια που υπάρχουν μέσα και γύρω μου. Κυρίως να θυμάμαι ότι οι άνθρωποι που δε ξέρουν τι θέλουν πρέπει να μένουν μακριά μου γιατί αυτοί είναι πάντα που με πληγώνουν περισσότερο. Ίσως γιατί οι υποσχέσεις τους φαντάζουν τόσο πειστικές σαν να ήταν αλήθεια. Να ψοφήσουν.
Νομίζω ήρθε ο καιρός να ξετυλίγω τα σχέδια μου για το καυτό καλοκαίρι που θα έρθει. Θα αρχίσω να μαζεύω τα μπουκάλια με το αλκοόλ και τους χυμούς, θα κοιτώ τα λινά μου φορεματάκια και τα σανδάλια μου. Θα περάσουν αυτοί οι βρωμεροί παγωμένοι μήνες. Και μάλιστα αναίμακτα, γιατί ζω σε απολύτως αποστειρωμένο περιβάλλον τώρα. Εκτός κι αν υπάρχει απλήρωτο γραμμάτιο της τύχης (πάντα κάτι θα γίνεται για να δικαιολογώ την ψυχολογία μου που είναι κουρέλι). (Γαμώτο).
Η καθημερινότητα πασχίζει να με μεταβάλει σε σκονισμένο πράγμα. Το μόνο που κρύβει είναι πίκρες, γαμώτο, πίκρες και ήττες και εξευτελισμούς και παράνοια. Δεν θέλω. "Επικηρυγμένη καθημερινότητά μου μπορείς να πας παραπέρα να ψοφήσεις?"
Το μυστικό για να έρθει γρηγορότερα το καλοκαίρι είναι να μεθάς συχνά με καλοκαιρινά κοκτέιλ.
When your stars are baked,
And your rivers fly,
Do you ever believe you were stuck out in the, Sky,
When your castle breaks,
And your feet are dry,
Do you ever believe you were stuck out in the, Sky,
Do you believe, when you're high,
That your life is tried,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't ever get stuck in the sky, when you're high,
When your moon is fake,
And your mermaids cry,
Do you ever believe you were stuck out in the, Sky,
When your tunnel fades,
And your guide is shy,
Do you ever believe you were stuck out in the, Sky,
Do you believe, when you're high,
That your life is tried,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't ever get stuck in the sky, when you're high,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't ever get stuck in the sky, when you're high~
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't you ever get stuck in the sky,
Don't ever get stuck in the sky, when you're high~
S.O.A.D. - Peep-hole
