Καμιά φορά έρχεται η βροχή και σε ξεπλένει. Καμιά φορά δουλεύει αυτό το παραμύθι και η υγρασία του ουρανού γίνεται το νερό της απολύμανσης του βάρους που κουβαλάς. Και ξυπνάς το πρωί ελαφρύς σαν πούπουλο που πλύθηκε και στέγνωσε με γαλήνιες ψιχάλες. Κάπου στον ουρανό τα σύννεφα διαβάζουν τη δική τους μοίρα. Θα κλάψουν, θα κλάψουν και μετά θα αφανιστούν, θα έχουν κυλήσει σε πιο βαριές υποστάσεις μέχρι να κλείσει ο κύκλος τους και να βρεθούν στην ατμόσφαιρα, να γίνουν απειλητικά και να αρχίσουν να ξανακλαίνε. Ποιος άνθρωπος μπορεί να χαμογελάσει ενάντια σε αυτή τη συννεφιά και τη συνεχόμενη βροχή? Τι παιχνιδιάρικο μπορεί να σου ψιθυρίσουν κάμποσα νευρικά σύννεφα που κλαίνε όλη μέρα, αγχωμένα μη και δε προλάβουν τον χειμώνα που έρχεται?
Τα γκρίζα χαμόγελα των συννεφιασμένων ημερών μόνο βεβιασμένα μπορούν να είναι.
I've lost control again
4 σχόλια:
Καλη εβδομαδα να εχουμε και υπομονη με τις βροχες!Οπου να'ναι θα ξαναφτιαξει ο καιρος!!!
Τα κουβαλάμε στην πλάτη μας, τώρα τα βλέπουμε κι εμπρός μας. Στην επόμενη στροφή πάλι πίσω μας θα'ναι...
Ξέρεις, μέσα σε μολυβένιο σκηνικό καρποφορούν τα ωραία. Ποτίζονται, ρουφάνε υγρασίες, πλέκουν ιστούς.
Αυτός είναι ο δρόμος.
Κι όταν θα'ρθουν οι ανθοφορίες θα'μαστε εδώ, δε θα'μαστε;
@ΠΡΕΖΑ TV: Καλή εβδομάδα και σένα! Δεν είναι ότι δε μου αρέσει η βροχή, νομίζω την είχαμε όλοι μεγάλη ανάγκη. Και ξέρω ότι θα ξαναφτιάξει ο καιρός. Τον ήλιο μπορεί να τον κρύβουν τα σύννεφα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι εκεί ;)
@Καπετάνισσα: Τρομερή μου ποιήτρια, κάθε σου λέξη μαλακώνει την καρδιά μου! Να είσαι καλά!
Εδώ θα είμαστε, θα ρουφήξουμε την άνοιξη με όλο μας το είναι. Κι αυτό είναι υπόσχεση.
Kala ta les, poly kala, alla kane kati me to erwthmatiko sou, se please!!! Lykan8rwpos 8a ginw...
Δημοσίευση σχολίου