Τον τελευταίο μου έρωτα και την ευπρέπεια.Βασίλης Λαλιώτης
Ένα μέλλον στις επιθυμίες των άλλων.
Και πολλά σαββατόβραδα, εξημερωμένα στο ποτό και τις επιθετικές ατάκες.
ΟΛΑ να τα πάρει ποτάμι η άσφαλτος του σεληνόφωτος.
16.12.05
Απόψε έχουμε γιορτή...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ο έρωτας μου δεν υπάρχει
Τον κατάπια κατά λάθος
Μαζί με τους εχθρούς μου
Ήταν μια αγάπη απόλυτη
Προτού δημιουργηθεί ο Χρόνος
Μήτε ο Κόσμος, τίποτα τίποτα
Δύο άχρονα ελάφια που'παιζαν
Χαρούμενα με τα, και μέσα στα,
Βιτρώ της Αιωνιότητας
Μαζί με τους εχθρούς μου
Κατάπια κι εκείνο τον έρωτα
Κατά λάθος βέβαια,
Παρ'όλ'αυτά, ωστόσο,
Είμαι ένοχος
Κι αναλαμβάνω την ευθύνη
Από τότε
Δεν θα'λεγα ακριβώς πως
Στο στομάχι μού 'κατσε
Αλλά στους κτισμένους
Από μαύρο μάρμαρο
Στίχους μου
----
(το γράφω και το αφήνω μόνο για το παρόν blog εδώ)
Ήταν καταπληκτικά εύστοχη η πρώτη σφαίρα... Μάλλον η λέξη ευχαριστώ, δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό που νιώθω, είναι πολύ μικρή και το κακό είναι ότι δεν βρίσκω καμία άλλη πιο ικανοποιητική. Γι αυτό, λοιπόν, σε ευχαριστώ πάρα πολύ!
Το δώρο σου θα το κρατήσω δικό μου, να θυμάμαι γιατί είναι από μαύρο μάρμαρο οι στίχοι που χορεύουν στο μυαλό μου.
Δημοσίευση σχολίου