η πόλη είναι ένα βιβλίο
ανοίγουμε τον πρώτο δρόμο
διαβάζουμε τον πρώτο δρόμο
τον διαβάζουμε με τα πόδια
ενώ τον περπατάμε
με τον καιρό καταλαβαίνουμε επίσης
ότι η σύνταξη του δρόμου
είναι σημαντικότερη από την κατανόηση
των επιμέρους σπιτιών και μόλις
δούμε ότι τα σπίτια είναι λέξεις
και οι δρόμοι είναι προτάσεις και
οι πόλεις είναι βιβλία και οι χώρες
είναι βιβλιοθήκες πέφτουμε
πάνω στο ερώτημα: τι είναι ο άνθρωπος;
είναι οι άνθρωποι αναγνώστες ή είναι οι άνθρωποι
περιπατητές ή είναι οι άνθρωποι ακροατές
των σπιτιών ή είναι οι άνθρωποι συγγραφείς
των δρόμων ή είναι οι άνθρωποι
κάτοικοι των πόλεων ή είναι
οι άνθρωποι κτίστες των βιβλιοθηκών
ή είναι οι λέξεις βήματα σε προτάσεις
μέσα σε στρατώνες βιβλίων ή οι προτάσεις
αποσπάσματα σπιτιών σε δρόμους μέσα σε
πόλεις γεμάτες ανθρώπους
και υπάρχουν παράθυρα στους στίχους
προς τα σπίτια ή τρύπες στις
προτάσεις προς τις λέξεις ή μάτια
στους ανθρώπους για τα βλέμματα
μέσα απ’ τις τρύπες στις προτάσεις
προς τα παράθυρα μες στα σπίτια
στους δρόμους μέσα στις πόλεις
και στέκονται οι λέξεις μέσα απ’ τους
δρόμους στα δικά τους πόδια ή
παίρνουν τα σπίτια στις προτάσεις
τους δικούς τους δρόμους ή έχουν τα βλέμματα
προς τα κέντρα των συνοικιών πιο σοβαρές
έγνοιες ή δείχνουν οι φωνές
στις σκάλες των κτιρίων ίχνη
των πέτρινων γλωσσών από άλλες
πόλεις
και υπάρχουν άνθρωποι στις λέξεις
μες στον δρόμο ή λουλούδια στα
παράθυρα των κτιρίων ή αυτοκίνητα στους
στίχους των ποιημάτων ή υπηρεσίες
μέσα στα μάτια για τα σπίτια αυτά στον δρόμο
ή συλλαβές μέσα στις πέτρες που δεν φωνάζουν
ή φώτα στα αετώματα των πεπρωμένων
υπάρχουν στέγες στους στίχους των σπιτιών αυτών
στον δρόμο μιας γλώσσας δίχως φθόγγους
υπάρχουν αναγνώστες για τα φανάρια
στη διασταύρωση ή
ομιλητές για τα παράθυρα στον ηλεκτρικό ή γιατροί
για τα βιβλία όταν είναι άρρωστα ή δικαστές
για τα σπίτια όταν είναι ένοχα ή παιδιά
μες στα υπόγεια όταν γίνεται πόλεμος
υπάρχουν μαούνες
για τα φορτία ή γερανοί για τα έξοδα
ή σχέδια για τις ερωτήσεις ως προς τις γλώσσες
μες στα σπίτια της ανατολικής πλευράς
υπάρχουν άντρες για τις γυναίκες
ή άνθρωποι – υπάρχουν άνθρωποι;
Gerhard Falkner
μετάφραση Μαρίνα Αγαθαγγελίδου
περιοδικό the books’ journal, Νοέμβριος 2010
ανοίγουμε τον πρώτο δρόμο
διαβάζουμε τον πρώτο δρόμο
τον διαβάζουμε με τα πόδια
ενώ τον περπατάμε
με τον καιρό καταλαβαίνουμε επίσης
ότι η σύνταξη του δρόμου
είναι σημαντικότερη από την κατανόηση
των επιμέρους σπιτιών και μόλις
δούμε ότι τα σπίτια είναι λέξεις
και οι δρόμοι είναι προτάσεις και
οι πόλεις είναι βιβλία και οι χώρες
είναι βιβλιοθήκες πέφτουμε
πάνω στο ερώτημα: τι είναι ο άνθρωπος;
είναι οι άνθρωποι αναγνώστες ή είναι οι άνθρωποι
περιπατητές ή είναι οι άνθρωποι ακροατές
των σπιτιών ή είναι οι άνθρωποι συγγραφείς
των δρόμων ή είναι οι άνθρωποι
κάτοικοι των πόλεων ή είναι
οι άνθρωποι κτίστες των βιβλιοθηκών
ή είναι οι λέξεις βήματα σε προτάσεις
μέσα σε στρατώνες βιβλίων ή οι προτάσεις
αποσπάσματα σπιτιών σε δρόμους μέσα σε
πόλεις γεμάτες ανθρώπους
και υπάρχουν παράθυρα στους στίχους
προς τα σπίτια ή τρύπες στις
προτάσεις προς τις λέξεις ή μάτια
στους ανθρώπους για τα βλέμματα
μέσα απ’ τις τρύπες στις προτάσεις
προς τα παράθυρα μες στα σπίτια
στους δρόμους μέσα στις πόλεις
και στέκονται οι λέξεις μέσα απ’ τους
δρόμους στα δικά τους πόδια ή
παίρνουν τα σπίτια στις προτάσεις
τους δικούς τους δρόμους ή έχουν τα βλέμματα
προς τα κέντρα των συνοικιών πιο σοβαρές
έγνοιες ή δείχνουν οι φωνές
στις σκάλες των κτιρίων ίχνη
των πέτρινων γλωσσών από άλλες
πόλεις
και υπάρχουν άνθρωποι στις λέξεις
μες στον δρόμο ή λουλούδια στα
παράθυρα των κτιρίων ή αυτοκίνητα στους
στίχους των ποιημάτων ή υπηρεσίες
μέσα στα μάτια για τα σπίτια αυτά στον δρόμο
ή συλλαβές μέσα στις πέτρες που δεν φωνάζουν
ή φώτα στα αετώματα των πεπρωμένων
υπάρχουν στέγες στους στίχους των σπιτιών αυτών
στον δρόμο μιας γλώσσας δίχως φθόγγους
υπάρχουν αναγνώστες για τα φανάρια
στη διασταύρωση ή
ομιλητές για τα παράθυρα στον ηλεκτρικό ή γιατροί
για τα βιβλία όταν είναι άρρωστα ή δικαστές
για τα σπίτια όταν είναι ένοχα ή παιδιά
μες στα υπόγεια όταν γίνεται πόλεμος
υπάρχουν μαούνες
για τα φορτία ή γερανοί για τα έξοδα
ή σχέδια για τις ερωτήσεις ως προς τις γλώσσες
μες στα σπίτια της ανατολικής πλευράς
υπάρχουν άντρες για τις γυναίκες
ή άνθρωποι – υπάρχουν άνθρωποι;
Gerhard Falkner
μετάφραση Μαρίνα Αγαθαγγελίδου
περιοδικό the books’ journal, Νοέμβριος 2010
