Είμαι η θαυματουργή μαλακία του κόσμου

Warning
If you are reading this then this warning is for you. Every word you read of this useless fine print is another second off your life. Don’t you have other things to do? Is your life so empty that you honestly can’t think of a better way to spend these moments? Or are you so impressed with authority that you give respect and credence to all who claim it? Do you read everything you’re supposed to read? Do you think everything you ‘re supposed to think? Buy what you’re told you should want? Get out of your apartment. Meet a member of the opposite sex. Stop the excessive shopping and masturbation. Quit your job. Start a fight. Prove you’re alive. If you don’t claim your humanity you will become a statistic. You have been warned…… Tyler.






You are NOT your job.

You are NOT how much money you have in the bank.

You are NOT the car you drive.

You are NOT the contents of your wallet.

You are NOT your fucking khakis.

YOU ARE THE ALL-SINGING, ALL-DANCING CRAP OF THE WORLD.

F.C.

Η μικρή νεράιδα ανακαλύπτει...

... το youtube.


Αφού έτσι κι αλλιώς το γράψιμο το έχει γράψει η μικρή νεραϊδούλα. Τώρα που ανακάλυψε το youtube embedded, αγαπητοί ακροατές, αντί για πολλά ακαταλαβίστηκα λόγια πάρτε βιντεάκι.

Η αλήθεια είναι ότι η νεράιδα έχει μια μόνιμη κατάθλιψη τελευταία και νιώθει την ανάγκη να πάρει χάπια. Δεν ξέρει ακόμα αν τελικά θα τα πάρει. Μπορεί αν τα πάρει να γράφει συχνότερα τις φρίκες της.

Επίσης, αφιερώνει στον εαυτό της το επόμενο youtube clip, πριν πάει η ώρα δώδεκα και βγει στους παγωμένους δρόμους του κέντρου της Αθήνας, μπας και βρει λίγο χώρο να ανασάνει.

Happy new fear, blog-o-sphere

Χάθηκαν - έφυγαν οι γιορτινές μέρες σε ένα σύμπαν που ασφυκτιά από αγάπη - ή από την έλλειψή της.

Φοβερή θωριά, η του παραλόγου αντίθεση.

Κάθε πρωτοτυπία καλύπτεται από τόνους σκόνη – κάποιοι είπαν πως είναι η σύνδεσή μας με τα παράλληλα σύμπαντα που πλέουν γύρω μας αποτελώντας την μόνη διαφυγή από μια σταθερά θανατική πραγματικότητα: γέννηση – ύπαρξη – θάνατος.

Που είναι ο χρόνος? Αυτός που έφυγε. Και αυτός που ήρθε. Που κρύβει αυτά που θα φέρει? Θα έχεις γιορτές 2008?

Ανθρωποδημιούργητο, αριθμητικό προϊόν της ανθρώπινης ματαιοδοξίας να εξουσιάσει τα ανεξουσίαστα (ποιητική αδεία ειπωμένο), χρόνε που με τρομάζεις με την ανυπαρξία σου, που δεν υπάρχεις μα το πέρασμά σου έχει αφήσει διακριτά σημάδια σε κάθε πλευρά της φαντασίας μου, εκεί που μπορεί να υπάρχεις θα είναι μάλλον σε μια ρωγμή κάπου στο διάφανο σύμπαν, και εκεί θα είσαι άλλο από αυτό που σε βαφτίσαμε. Έτσι δεν είναι?

Θέλω να πω ότι υπάρχει χαρά τις γιορτινές μέρες που πέρασαν. Αλλά αμέσως μετά την διαλύει το πρώτο βουητό των νευριασμένων αστών που ζουζουνίζουν με κακία γύρω από τον εαυτό τους, πάλι στα ίδια βήματα, χωρίς ελπίδες και ευχές, και η χιλιοειπωμένη λέξη «καλή χρονιά» μοιάζει τόσο παρωχημένη.

Και ένα μονάχα φοβάμαι: πως και αυτός ο νέος χρόνος δεν θα διαφέρει από τους προηγούμενους πουθενά εκτός από δύο σημεία: στο καταληκτικό ψηφίο και στα σημάδια που θα προστεθούν στα προηγούμενα.

Παρόλα αυτά, και επειδή οι μέρες το προστάζουν, μπορώ να φορέσω το χαμόγελο της χαζής και χαρούμενης, μα πάνω από όλα αθώας νεράιδας και να πω

καλή χρονιά


στιγμιαία εννοώντας το.