7.7.06

Γεύση καλοκαιριού

Ένα φεγγάρι προσπαθώντας να γεμίσει, χαχανίζει για την επιστροφή του καλοκαιριού. Το βλέπω από το παράθυρό μου να ανηφορίζει και να διαφημίζει περίλαμπρα την αστρική σκόνη τόσων χρόνων χορού γύρω από τη γη. Ο αέρας σταματά τις γκρίνιες και η θερμοκρασία γίνεται και πάλι καλοκαιρινή. Όχι, αγαπητέ βοριά και κυρία καταιγίδα, η θέση σας δεν ανήκει σε αυτή τη χώρο-χρονική στιγμή. Θα προγραμματίσουμε μια συνάντηση τέλος Σεπτέμβρη, και αν τότε πληρείται τις προϋποθέσεις, θα σας καλέσουμε να μας γνωστοποιήσετε τις θέσεις σας περί κρύου, συννεφιάς και λοιπών καταθλιπτικών ατμοσφαιρικών συνθηκών.

Μέχρι τότε, η μόνη επιταγή είναι η κατανάλωση ούζου, κατά προτίμηση κάτω από τον καυτό ήλιο και δίπλα στη θάλασσα. Ούζο γιατί είναι ένα ποτό που δρα άμεσα και καταλυτικά στο μούδιασμα του εγκεφάλου, καυτός ήλιος γιατί ενισχύει τη δράση του μουδιάσματος και θάλασσα για τη δροσιά ανά τακτά χρονικά διαστήματα (από το δεύτερο σερβίρισμα και μετά ανά σερβίρισμα), με βύθισμα όλου του κορμού μόνο στα ρηχά, γιατί το ούζο και γενικά το αλκοόλ δε φημίζονται για την ευεργετική τους συνεισφορά στο κολύμπι.

Το αισιόδοξο σενάριο λέει ότι η θάλασσα αυτή θα βρέχει την παραλία κάποιου κυκλαδίτικου νησιού. Το αισιόδοξο αυτό σενάριο δύναται να πραγματοποιηθεί σε μία εβδομάδα και να διαρκέσει 9 μέρες και (φυσικά) νύχτες.

Όμως τα διλήμματα καιροφυλακτούν: Ίος ή Κουφονήσια, ενοικίαση δωματίου (τσιμεντένιοι τοίχοι και στις διακοπές...) ή camping (είναι ψιλό-ταλαιπωρία...)?

Το τι θα κάνει τελικά η μπερδεμένη νεραϊδούλα θα αποφασιστεί μάλλον τελευταία στιγμή, αφού συμβουλευτεί την πορεία του ανέμου, των άστρων και τα κόκαλα ενός αλανιάρικου κοτόπουλου, μετά από ένα καραφάκι ούζο.

Ούζο όταν πιεις, γίνεσαι ευθύς,
βασιλιάς, δικτάτορας,
Θεός και κοσμοκράτορας

Χάρις Αλεξίου